Rozdział 2: Bolesna Prawda.

Nie kto inny jak Ronald Weasley.
-Widzę ,że przerywam,ale trudno. Potter,Draco chce się z Tobą zobaczyć,natychmiast.
-To mu lepiej powiedz,że chcieć to on sobie może dużo,Weasley.
-Jak zwykle rozgadany,ale to chodzi o kogoś bardzo ci bliskiego .
-O kogo .?
-Sam tego nie wiem,więc może rusz swoje szanowne cztery litery.
-Dobra- Harry posadził Hermione na fotelu,na którym siedział przed paroma minutami i wyszedł z Weasley'em szepcząc coś Hermionie . Przed portretem stał Malfoy ze swoimi gorylami.-Czego chcesz ,Malfoy.?
-Porozmawiać .
-O czym .?
-O Twojej ...yyy...przyjaciółce.
-Czego od niej chcesz .?
-Od niej nic .Chce ci tylko powiedzieć,że szanowna panna Granger jest córką Czarnego Pana .
-I co z tego .?
-Nie obchodzi Cię to .?
-Rodziców się nie wybiera,a ją będę kochać nawet jakby była córką trola.Masz coś jeszcze bo jeśli nie to ja już pójdę.
-Uważaj,Potter ,bo ona cie jeszcze zrani.
-Na razie.
-Cześć .
Harry wszedł do Pokoju Wspólnego i usiadł na kanapie . Hermiona popatrzyła na niego badawczym wzrokiem .Chłopak był jeszcze trochę w szoku.
-Harry,co on od Ciebie chciał .? -zapytała siadając obok Pottera Hermiona .
-Ty na prawdę jesteś córką Riddle'a .?
-Co proszę.? Kogo .?
-Riddle'a.
-Żartujesz .?
-Nie. Pytam się. Jesteś .?
-Nie wiem . Mama mówiła mi coś,że moim ojcem jest ktoś inny,ale nie wspomniała kto , ale teraz się nad tym zastanawiam.
-Czemu mi o tym nie powiedziałaś .?
-Bo uznałam,że to jest nieważne i tak praktycznie zapomniałam . Może pójdziemy do Dumbledore'a ,on nam to wyjaśni,dobrze .?
-Dobry pomysł.
Hermiona i Harry udali się do dyrektora,podali hasło,wpięli się po krętych schodach,zapukali do drzwi ,weszli i przywitali się .
-Chodzi o to,czy nie wie pan czegoś na temat mojego biologicznego ojca -zaczęła dziewczyna.
-Widzę,że Jean powiedziała Ci prawdę.
-To pan zna moją matkę .?
-Tak ,ale nie powiedziała Cie kto nim jest .?
-Niestety,nie, ale Malfoy powiedział dziś Harry'emu,że jest nim Voldemort.
-To niestety prawda.On o tym wie i teraz na pewno będzie próbował zabić Twoją matkę i zmienić Ciebie.
-Dziękuję,profesorze.Do widzenia .
-Dobranoc.
Potter i Granger wyszli i zmierzali właśnie do Pokoju Wspólnego .Harry przytulił mocno Hermione a ta zaczęła płakać .Chłopak przystał,złapał twarz dziewczyny,otarł jej łzy i pocałował .
-Harry,ja naprawdę nic o tym nie wiedziałam -załkała Hermiona tuląc się do chłopaka .
-Wiem , księżniczko.Nic na to nie poradzisz . Dla mnie nie jest ważne kto jest Twoim ojcem tylko to jaka jesteś.Będę Cie zawsze kochał nawet jak mnie znienawidzisz .Proszę Cie teraz o jedno .
-O co .?
-Nie zmieniaj się tylko dla tego ,że jesteś jego córką.
-Nie zmienię  się jeśli ty będziesz przy mnie.
-Będę już zawsze , misiu .
-Kocham Cię .
Ja Ciebie też.
Para udała się do swoich dormitoriów i zasnęła szybko.Jutro czekał ich pierwszy dzień zajęć .